مجموعه پیوندی چندگانه پذیرش (MHC)

چگونه انتشارات لوکوسیت های انسانی بر تصمیم گیری همسران تأثیر می گذارد؟

پیچیدگی اصلی سازگاری بافت (MHC) به بخشی از کروموزوم 6 اشاره دارد که شامل صدها ژن (شکل 1) است، از جمله ژن‌های آنتی‌ژن لکوسیت انسانی (HLA). MHC کدکننده پروتئین‌هایی است که بر روی سطح سلول‌های هسته‌دار، از جمله گلبول‌های سفید (به همین دلیل نام "آنتی‌ژن لکوسیت انسانی") قرار دارند. پروتئین‌های MHC مواد خارجی را به سلول‌های T شما می‌گیرند و ارائه می‌دهند. MHC همچنین مسئول سازگاری بافت و ارگان بین افراد است، به همین دلیل نام "سازگاری اصلی بافت" را دارد.

تصویر ۱. نمایش همزمان ژن‌های HLA

پروتئین‌های MHC به طور کلی به سه "کلاس" تقسیم می‌شوند. پروتئین‌های MHC کلاس I در بیشتر سلول‌های بدن بیان می‌شوند و به ما در مبارزه با عفونت‌های ویروسی کمک می‌کنند. پروتئین‌های MHC کلاس I شامل پروتئین‌هایی هستند که توسط HLA-A، HLA-B و HLA-C کدگذاری می‌شوند. پروتئین‌های MHC کلاس II در سلول‌های ایمنی مانند سلول‌های B، سلول‌های T کمک‌کننده فعال، ماکروفاژها و سلول‌های دندریتیک بیان می‌شوند؛ این سلول‌ها به ما در مبارزه با عفونت‌های باکتریایی از طریق تولید آنتی‌بادی‌ها کمک می‌کنند. MHC کلاس II شامل HLA-DR، HLA-DQ و HLA-DP است. همچنین پروتئین‌های MHC کلاس III وجود دارند که از سلول‌های ایمنی ما حمایت می‌کنند.

ساختار هر کلاس از پروتئین‌ها متفاوت است - در حالی که MHC کلاس II دارای دو زنجیره (زنجیره A و B) است، MHC کلاس I فقط دارای یک زنجیره بزرگ است، همراه با یک ماکروگلوبولین. بنابراین، هنگام نام گذاری پروتئین‌های MHC کلاس II، اغلب یک مولفه اضافی برای تشخیص زنجیره اضافه می‌شود.

نام‌گذاری و نوع‌بندی HLA

قانون نام‌گذاری HLA 2010، کنونی‌ترین و رایج‌ترین روش برای نام‌گذاری پروتئین‌های MHC و ژن‌های HLA است که آن‌ها را کدگذاری می‌کنند. این قانون، ژن HLA، گروه آلل/آلوتیپ، پروتئین خاص و هرگونه جایگزینی/جهش را شناسایی می‌کند. هر یک از این زمینه‌ها با استفاده از یک مقدار عددی مشخص می‌شود که بر اساس ترتیبی که کشف شده‌اند، اختصاص داده می‌شود. می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد قانون نام‌گذاری HLA 2010 اینجا بیابید. پایگاه داده‌ای از تمام انواع HLA کشف شده تا به امروز را می‌توانید اینجا پیدا کنید.

سازگاری ژنتیکی چیست؟

سازگاری ژنتیکی به تطابق بین ژن‌های دو فرد اشاره دارد، به‌ویژه از نظر پتانسیل آن‌ها برای داشتن فرزندان با هم. برخی ترکیب‌های ژنتیکی سازگاری بیشتری دارند و می‌توانند منجر به نسل‌های سالم‌تری شوند.

یکی از روش‌ها برای آزمایش سازگاری ژنتیکی، بررسی وجود یا عدم وجود برخی نشانگرهای ژنتیکی خاص، مانند نشانگرهای HLA (آنتی‌ژن‌های لکوسیت انسانی) است که در سیستم ایمنی نقش دارند. افرادی که پروفایل‌های HLA نامشابه‌تری دارند ممکن است از نظر ژنتیکی سازگارتر باشند، زیرا این می‌تواند منجر به فرزندی با سیستم ایمنی متنوع‌تری شود.

Another way to evaluate genetic compatibility is through genetic testing for inherited disorders. Couples who are considering having children may choose to undergo genetic testing to determine their risk of passing on certain inherited disorders to their offspring. This can help them make informed decisions about their fertility options and the potential risks and benefits of having children together.

مهم است که توجه داشته باشید که سازگاری ژنتیکی تنها عاملی نیست که سلامت و رفاه یک کودک را تعیین می‌کند. عوامل دیگری مانند سلامت کلی و سبک زندگی والدین نیز می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت کودک داشته باشند.

اجازه دهید DNA Romance به شما کمک کند تا امروز جفت‌های ژنتیکی خود را پیدا کنید!